Tautað í Tungu

Mikið heiftarlegt væl var þetta í mér nú síðast! Hvað með það þó ég viti ekki hver lítur á bloggið eða hvort nokkur maður geri það yfirleitt? Það er sannarlega ekki skylda nokkurrar lifandi veru að lesa það sem ég læt frá mér á vefinn, hvort sem ég skrifa einu sinni í viku eða mánuði. Og ekki er ég sú allra duglegasta, með mínar u.þ.b. mánaðarlegu færslur. Annars hlýtur bloggheimur allur að liggja í flensu (ekki bara ég og Sigga í Miðhúsum), því þær síður sem ég lít ætíð reglulega á - Sigga mágkona og Jóna Ágústa Einhverfs-móðir - hafa tekið sér óvenju langa pásu. Nema þær séu bara fluttar á Fésið?

Að öðru, er að skríða saman, orðin hitalaus og sef styttra en hálfan sólarhinginn. Hef mestar áhyggjur af hvernig maður á að endurstilla svefninn á 7 tíma rútínuna eftir þessa flensu.

Að sjálfsögðu set ég eina mynd. Hún er ekki splunkuný, örugglega hundgömul í hugum drengjanna á henni því þeir eru nú komnir á sjöunda ár. Davíð ætlar nefnilega að gista hjá Eymundi Ás í nótt (og hefur varla talað um annað í heila viku). Myndin hinsvegar er frá apríl 2004. Ó hvað þetta eru fallegir drengir.