26. september 2008

Níundi afmælisdagurinn

Svona leit hún Inga út fyrir nákvæmlega 9 árum, nær 11 merkur og 40-og-eitthvað sm. Mér finnst svo skrítið að sjá þessa mynd (önnur í röðinni sem var tekin af henni), því þegar hún sefur er hún alveg eins .. kannski bara aðeins stærri.. og með meira hár... og fötin passa aðeins betur.

Í dag mættu allar stelpurnar í 4. bekk, 11 með afmælisbarninu. Valdi bílstjóri ferjaði allan skarann heim, en skólabílstjórar héraðsins eiga orðu skilið fyrir einstök liðlegheit þegar kemur að afmælum. Valdi kom einfaldlega á stærri rútu og reddaði málum.

Þegar stúlkan mín var yngri hafði ég alltaf örlitlar áhyggjur af ,,stelpumenningunni", þ.e. ofuráherslu á umönnunar- og fínerísdóti og búningum. Á leikskólanum á öskudag, sem dæmi, voru nær allar stelpurnar prinsessur, álfadísir eða eitthvað þvíumlíkt. Hvar endar þetta?!, hugsaði ég.

Myndin að neðan sýnir það. Þrír sjóræningjar, ránfugl og svín, kínverji, kónguló, Ninja, drottning (sú gleymdi búningi en fékk lánað hjá Ingu) og ,,mamma-þegar-hún-var-ung (þessi með bindið). Og hvað var svo afmælisbarnið? Nú, dvergur. Í fötum af móður sinni. Á maður að taka þetta til sín?


2 ummæli:

Nafnlaus sagði...

Ég hlæ pínu inn í mér þegar að ég rifja upp hvernig það var að eignast bræðrabörn. Mér fannst Oddur merkilegasta barn í heimi, allt sem hann gerði og sagði var fyndið og gáfulegt. Þegar stúlkurnar komu í heiminn Sólin og Inga; voru þær bara alveg jafn æðislegar og Oddi. Fyrst kastaði tólfunum þegar að mín eigin börn fæddust; Hallelúja!!!
Kv.
Sg

Nafnlaus sagði...

Er þetta ekki frábært...i minni æsku var bara kúrekar og indjánar.
þad var þad eina sem vid þekktum.
Godi kallin ad berjast vid þad illa. þegar madur litur á þetta i dag, þá er þetta rosa karlarembu bio. eins og þeir segja i dag" it is what it is" how about that..
get ekki bedid ad knúsa börnin min öll, serstaklega I+D+G og lika IO mina..yyoommm xoxoxoxo