Ofursætur öskudagur

Yndislegur dagur, þessi sem er rétt liðinn. Ég og drengirnir mínir brunuðum norður á Akureyri eftir vel heppnað öskudagsball á leikskólanum. Ég að sjálfsögðu gleymdi myndavélinni, en Sigfríður svila mín beitti sinni grimmt. Ætlunin var að sækja frumburðinn en hún hafði um morgunin sungið sig inn í hjörtu Akureyringa, með hjálp Kristbjargar Þórarins- og Birgitardóttur, og fengið að launum tæp 3,5 kg af sælgæti. Svo átti að renna sér svo á nýju skíðunum uppi í Hlíðarfjalli. Nú, fjallið rétt lokaði þegar við renndum í hlað, vegna hvassviðris. Þetta fannst börnunum ekkert alslæmt því þá gátu þau farið aftur heim til Kristbjargar og fjölskyldu og létt á fyrrnefndum 3,5 kílóum. Nú þegar klukkan nálgast eitt að nóttu eru u.þ.b 2 kg eftir.

Nammi-fyrir-söng-hefð Akureyringa er stórskemmtileg og stemningin sem myndast frábær. En ég er enn í losti yfir magninu sem þrjár stúlkur fengu á einum morgni, rétt um 10 kg til samans! Ég veit ekki hvort er verra, óhóf akureyskra fyrirtækja (á sumum stöðum fékk hver krakki poka með 3-6 stk. af nammi í) eða að ég er búin að smakka á 3 súkkulaðistykkjum og einni lakkrísrúllu! Hvernig á ég að geta passað nammiátið næstu daga, ha? Í hvað á ég að fara á þorrablótið, ha, ekki stækka minnkuðu sparibuxurnar mínar á næstunni, ha!
Að lokum, ég veit að ég sendi slóðina á einhver netföng en ég má til með að benda á stelpurnar mínar á Akureyrarsíðunni,
http://akureyri.is/frettir/2008/02/06/nr/9704. Yfir og (smjatt-sjmatt) út.